W zależności od tego, z jakiego materiału są wykonane parapety wewnętrzne, przytwierdza się je do podłoża za pomocą:
- silikonu montażowego,
- kleju poliuretanowego,
- piany niskorozprężnej
- lub zaprawy klejowej.
Parapety z konglomeratów oraz parapety z kamienia mocuje się najczęściej zaprawą klejową albo białym klejem do kamienia bez dodatku wapna. Chodzi o to, aby zapobiec wykwitom na powierzchni materiału. Zaprawa powinna mieć dużą siłę wiązania i wysoką elastyczność. Do przymocowania elementów z drewna i płyt drewnopochodnych stosuje się pianę lub kleje montażowe.
Miejsce oparcia parapetu trzeba wyczyścić z pyłu i jeśli jest nierówne, wyrównać zaprawą i zagruntować. Parapet należy też wstępnie przymierzyć i wypoziomować, nadając mu minimalny spadek w stronę wnętrza (1%). Może się okazać, że jest on za cieńki, (nie wypełnia całej grubości do ramy okiennej) i trzeba go ustawić na podkładkach dystansowych oraz klinach poziomujących. Przestrzeń pod parapetem wypełnia się wówczas pianą niskorozprężną i wykańcza zaprawą, w którą można wkleić siatkę zbrojącą, aby zapobiec pęknięciom.
Między parapetem a ramą okna należy pozostawić 1-3-milimetrową szczelinę dylatacyjną. Minimalny luz przeciwdziałający pęknięciom tynku podczas ruchów parapetu trzeba również pozostawić po jego bokach. Szczeliny wypełnia się odpowiednio silikonem (na styku z ramą) lub akrylem (po bokach parapetów).